Every moment…

De laatste tijd valt me ineens weer meer op dat ik zo in gedachten kan zijn, een soort van mist om me heen waarneem.
Dan kan ik inene schrikken van het niet nu aanwezig te zijn. Ik merk ook dat als ik dat waarneem ik niet echt liefdevol naar mezelf reageer. Ik keur het af en daardoor wordt het eigenlijk nog erger.

Toen ik weer realiseerde dat ik in de grijze mist zat 🙂 kwam de zin: ‘Every moment is a medicine for Love’. Ohhhhhh, zucht…jaaaaa. Dus als ik het me nu realiseer dan wordt het zacht, wijd, rust…a medicine for Love.

Anand